ANNE

“Senede bir gün” bilenler bilir güzel bir şarkıdır. Ve bugün ki yazım için tam yerine yakışan bir şarkı. Evet. Bugün anneler günü, öncelikle canım ve asla hakkını hiçbir zaman ödeyemeyeceğim sevgili vefakar anneciğimin ve tüm annelerin anneler gününü kutluyorum. Allah onları başımızdan eksik etmesin.

Senede bir gün demiştim yazımın başında, evet ben biraz buraya takılıyorum, aslında senede bir tek günün anneler günü olarak kutlanmasında ticari anlamda bir sektör oluşturulmasından başka bir art niyet de aramıyorum. Bu madalyonun diğer yüzü. Bir tek günde hatırlayıp annelerimizi, onları hediyelere boğmak bu günde biraz ters gelse de hepimiz katılıyoruz bu gün kutlamalarına. Kısaca söylemek istediğim her gün hatırlayalım kanatsız meleklerimizi, bir güne sığdırmayalım. Her gün hallerini hatırlarını soralım, sadece bir tek günde çiçekler, hediyeler alıp kapılarını çalmayalım. Bunu sık sık tekrarlayalım, hep hatırlayalım, hiç unutmayalım. Hayırlı evlatlar olalım.

Anne;

Annelik, ne okulu olan ne de eğitimi verilen bir meslek. Annelik asla başkası tarafından öğretilemez. İçgüdüseldir. Bir kadın daha önce hiçbir bebeğe bakmamış olsa da bu konuda en küçük bir tecrübeye sahip olmamış olsa da bebeğini kucağına aldığı ilk anda anne oluverir. Bunu hem çevremden hem de kendi edindiğim tecrübelerimden çok net bir şekilde ifade edebilirim.

Ayrıca anne, çocuğunun yaşı ne olursa olsun o yaşa göre annedir. Hiç, bir- iki yaşında bir bebeğe yapılan annelikle on beş yaşında bir gence yapılan annelik bir tutulabilir mi. Annelik büyük ve çok önemli bir süreçtir ki bu da içgüdüsel ve Allah’ın kalbimize verdiği merhamet ile bıkmadan, yorulmadan, sorumluluklardan hiçbir zaman vazgeçmeden sürdürülür.

Annelik sadece çocuğun bedensel gelişimi için verilen çabalardan ibaret değildir en önemlisi  bireyin kişiliği oluşmaya başlarken ona verilebileceği doğruluk, dürüstlük, yalandan uzak, inançlı ve birçok olumlu özelliği kişiliğinde barındırması için yeni dikilen bir fidanı sevgi ile sulayabilmektir, onun kişilik gelişiminde en büyük pay anneye aittir. Çünkü bir çocuğun ilk eğitmeni annedir. Burada biz annelere çok büyük  sorumluluklar düşüyor. Kişilik ve karakter gelişiminde öncelikle çocuk tarafından algılanan ilk model annedir. Doğru model olmak, doğru bir gelecek yetiştirmemizde en büyük adımdır.

Annelik bir sanattır. Zor bir sanat. Annelerde en değerli sanatçılardır.

Sadece insanlarda mı annelik bilinci. Yeryüzündeki tüm canlılar için aynı değil mi? İzlediğimiz belgesellerde bile hayvanların yavrularını nasıl sakındığını, kendi hayatlarını yavruları uğruna hiçe saydıklarını görmüyor muyuz? Hayvan der geçeriz, değil ki insandan bahsediyoruz. Kelimeler kifayetsiz kalıyor “anne” sözcüğünü tanımlamada.

Anneler fedakardır.

Anneler küçücük yüreklerine öyle büyük sevgileri sığdırıyor ki, elleri öpülesi analar. Peki biz onların kıymetlerini ne kadar biliyoruz. Unutulan annelerden bahsediyorum, huzurevlerine terk edilen, sofrada bir tabak ayrılmayan annelerden bahsediyorum. Onlar yüreklerine on tane çocuğu olsa da her birinin sevgisini sığdırırken, bir annenin bakımının ağır geldiği, terk edilmiş analardan bahsediyorum. Unutmayalım lütfen onları, bazı şeylerin kıymeti kaybedilmeden anlaşılmıyor, kaybettikten sonra da ah edip yanmakla geri gelmiyor.

Anneler unutulan ama asla unutmayandır.

Herkes şimdi bir dakika durup düşünse, çocukluğuna gitse, o zamandan bu zamana annelerinin kendileri için yaptıkları tüm fedakarlıkları, sevgisini düşünse. Ben düşünüyorum, bu ne büyük bir nimettir, aklın fikrin almayacağı bir nimet, onlar her şeyin en güzeline, en iyisine layıklar. Bende bir anneyim, ve çocuklarım uğruna canımı bile hiç düşünmeden veririm.

Annlere söylenmiş en güzel söz, en güzel insandan gelmemiş midir zaten?

“Cennet anaların ayakları altındadır.” HZ. MUHAMMED (S.A.V.)

Ve daha niceleri:

Annesinin gönlünü kıran büyük günah işlemiş olur. HZ. MUHAMMED (S.A.V.)

Kadının en büyük vazifesi analıktır. (ATATÜRK)

Hiç bir süs ve elbise bir kadını, analık sevgisi kadar güzelleştiremez. (BRACHVOGEL)

Çocuğunu kaybeden bir anne için her gün ilk gündür; bu ıstırap ihtiyarlamaz. (VICTOR HUGO)

Dünyada öğretilen tüm bilgilerin hiç biri, bize bir ananın bir bakışının, bir kelimesinin verdiği şeyi anlatamaz. (WILHELM RAABE)

Annelerher şeyi görmeseler bile kalpleriyle duyarlar. (OSTROVSKI)

Bu liste uzar gider. Herkes kendi sözünü ekler.

Başka söze ne hacet.

[email protected]