Bayramlar; Müslümanların sevinç, huzur ve sürur günüdür. Bayramlar; Allahın kullarına, lütfettiği, bir ziyafet mevsimidirler. En başta çocuklar olmak üzere herkes, bayramı dört gözle beklerler. Bayram günü gelmezden önce, hazırlıklar yapılır. Giyisiler alınır, misafirlere ikram için çeşitli gıda maddeleri alınıp hazırlıklar yapılır. Hanımlar; gönler öncesinden ev ve çevre temizliği yaparlar. Bayramlar; fert ve toplumu bir birbirine kaynaştırır. Bayramlarda, dargın olanlar bir birleriyle barışırlar. Küskünlükler, dargınlıklar aradan kalkar. Büyükler, ziyaret edilir ve elleri öpülür. Büyüklerde küçükleri, hediye vererek sevindirirler. Uzaktakiler, çeşitli yollar ve vasıtalarla, aranır bayramları tebrik edilir. Karşılıklı ziyaretler yapılır. Hal, hatırlar sorulur. Gönüllerdeki sevinç atmosferi yücelere yükselir. Böylece herkes, hayatından memnun, her günün bayram olması istenir. İşte:bizi, biz yapan, millet olarak ayakta tutan unsurlardan biriside, dini, milli, bayramlarımız, ananevi, ahlakı değerlerimizdir.                                                                         

      Peygamber efendimiz( sav) de bir araya gelmenin güç kaynağı olduğunu ve “cemaatte ( bir araya gelmekte)rahmet, ayrılık tada azab olduğunu” beyan buyurmuşlardır. Bayram günü, bayram namazı için Müslümanlar camilere koşarlar ve camilerimiz görülmemiş bir şekilde dolar ve taşar. Birlikte bayram namazı kılınır, tekbirler getirilir, dualar yapılır. Kurban kesmenin dini içtimai ahlakı, sosyal bir takım yararları vardır. Kurban bayramında kurbanlar alınır, kurbanı alanda satanda kurbandan, yararlanır. Kurban besleyenler, Ticari kazanç sağlamak için kurban mevsimini beklerler, Kurbanlığı alanında da, satanında da, bir hareketlilik görülür. Kurban olacak hayvanın semiz (etli) olması tercih edilir. Bunun iki sebebi vardır. 1.Kurbanın etinin bol olması arzu edilir. Etin bol olmasıyla da, hem ev halkı, ete doyması hemde eş, dost ve yoksullara dağıtılması arzu edilir. 2.yönü ise bundan daha çok önemli olanıdır. Bu konuda Peygamber efendimiz ( sav) “AZZIMU DAHAYAKÜM FE İNNEHA METAYAKÜM, Kurbanlarınızı iri (semiz) yapın, zira kurbanlarınız sizin için (kıyamet gününde) binitiz cennete uçup gitmeniz için uçağınız olacaktır” buyurmuşlardır. Bu nedenle, dirki, Peygamber efendimiz (sav) daha çok, koç kurbanı keserdi. Kesmiş olduğu koç kurbanını 2 tane keserdi,  birisini kendisi için, diğerini de ümmetinden mali durumu iyi olmayıp ta “aah benimde servetim olsa da, kurban kessem” diyen ve kurban kesemeyenler için”kestiği beyan edilmektedir. Kurban kesen kimseler, kurban kesmekle Allahın rızasını kazanırlar, böylece Allaha daha çok yaklaşmış olurlar. Allah rızası düşünülmeden sadece et gayesiyle kesilen hayvan, kurban olmaz. Kurbanda, ortaklaşa kesenlerin hepsinin niyetleri kurban olmalıdır. Değilse ortaklaşa kesilen hayvanda, kesenlerden birisinin niyeti kurban değilde, et niyeti olursa, hiç birisinin kurbanı kurban olarak kabul olunmaz. Allah bizi, milletimizi, nice mutluluklar içerisinde yaşamayı nasip etsin. Okurlarımın ve tüm Müslümanların kurban bayramlarını tebrik ederim. Allah"a emanet olunuz