“Hep birlikte;
Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın”. [Al-i İmran 103]

Bu bir DENEME yazısıdır, henüz Site'yi tanıma aşamasındayım; sanırım birkaç yazımdan sonra sistemi çözerim diye düşünüyorum.

Bu yazım sizlerle tanışmama vesile olsun istedim.

Peki neden Al-i İmran 103 ile bir başlangıç yaptım?

ALLAH'IN İPİ, NEDİR ALLAH'IN İPİ?!

Soruyu Yüce Rabbimize sorduğumuzda, hemen cevabını alırız: KUR'AN!

Kur'an bir yaşam kitabı, kim ona sarılsa: HAYAT BULUR, O KİŞİYE HAYAT VERİR ADETA!

Hani büyüklerimiz boşuna dememiş: Kur'an hayat kitabıdır, diye.

el-Hak: Doğrudur...

İmanımız da bu yöndedir, el-Hamd.

Bu yazımızla hem sizler beni; yani yazım tarzımı, bir konuyu/meseleyi kaleme alış biçimimi görmüş ve ben de inşaallah sizlerin kalbine hitabedebilmeyi ve algınızı harekete geçirebilmeyi, bununla birlikte odağınızı burada toplayabilmeyi; dolayısıyla da söylediklerimin doğru anlaşılmasını Yüce Rabbim'den niyaz/dua ederek: YORUMLARINIZLA BEN DE SİZLERİ TANIMIŞ OLURUM!

Bugünümüz ve dünümüz (yani günümüz ve geçmişimiz) maalesef pek çok ihanet ile dolu.

Bu ülkenin başında bulunanlar, memleket meseleleriyle ilgilenenler, Allah'ın Kitabı'ndan haberdar olduğu sürece; yani KUR'ANI ANLADIĞI LİSAN 'da okudukları sürece: BİİZNİLLAH hiçbir komploya/tuzağa düşmez, ihanete uğramazlar?! Onun için Al-i İmran 103-105 ile başlangıcımızı yaptık, hayırlara vesile olur inşaallah.

Çünkü Kur'an anlaşılarak okunduğunda: Kişinin FERASETİNİ/BASİRETİNİ/BAKIŞAÇISINI AÇAR ve muhteşem boyutlara taşır!

Yüce Rabbimiz bütün idarecilerimize feraset/basiret versin.

O zaman baktığında görürler!

Bir tehlike henüz vuku bulmadan farkına varıp görür ve önlem alırlar.

Kalbi Kur'an ile aydınlanmayan kişi: BAKARKÖRDÜR?!

Bakıyor gibi görünür lâkin arka plânı/gerçekleri göremez?!

Benim sizlerden bir ricam olacak?

Benim her yazımı okuduğunuzda: MUTLAKA BİR YORUM DÜŞÜNÜZ, olur mu; bunu yapabilir misiniz?!

Okuyup birkaç cümle ile ne anladığınızı yazmalısınız; yazmalısınız ki ben doğru anlaşıldığımı bileyim ya da yanlış anlaşılmaları anında bertaraf edebileyim: VERECEĞİM CEVAPLARLA...

Eğer bir yazı yorum almıyorsa ya herkes yani tüm okuyucular harika, anlayışları muhteşemdir derim ya da kendimde bir sorun var diye düşünürüm; demek ki, anlaşılmıyorum der gerçekten çok üzülürüm...

Hani yine büyüklerimiz ne demişler: MARİFET İLTİFATA TABİDİR! Tamamen anlaşılmış bile olsam bir cümle ile iltifatınızı lütfen esirgemeyiniz. Anlaşılmayan, size kapalı gelen bir cümlem olursa da o kısmı açmamı isteyiniz, olur mu?!

Nasıl ki; KUR'AN ANLAŞILMAK ve YAŞANILSIN İÇİN gönderilmiş/gelmiştir?!

Biz de bir kelâm ettiğimizde anlaşılsın/anlaşılmak isteriz; aslında bu herkes için geçerlidir, doğru mu?!

Kur'an okunduğunda anlaşılmaz ise Kur'an'ın ASLİ MANÂSI ortadan kalkmış ya da bilinçli bir şekilde birileri tarafından kaldırılmış demektir.

Kur'an sadece okunmak üzere değil: YAŞANILSIN diye indirilmiş/gönderilmiştir, biz bunu Kur'an'ı doğru bir şekilde okuduğumuzda anlıyoruz.

ŞİMDİ BİRLİKTE OKUYALIM MI; AL-İ İMRAN 103-105. AYETLERİ?

Sonra da Nüzûl Sebebi'ne bir göz atalım!

Rahman ve Rahim olan Allah'ın Adıyla!

«103. Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın.
Parçalanıp bölünmeyin.
Allah’ın size olan nimetini hatırlayın.
Hani sizler birbirinize düşmanlar idiniz de,
O, kalplerinizi birleştirmişti.
İşte O’nun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz.
Yine siz, bir ateş çukurunun tam kenarında idiniz de;
O sizi oradan kurtarmıştı.
İşte Allah size ayetlerini böyle apaçık bildiriyor ki,
doğru yola eresiniz.

104. Sizden hayra çağıran, iyiliği emreden
ve
kötülükten men eden bir topluluk bulunsun.
İşte kurtuluşa erenler onlardır.

105. Kendilerine apaçık deliller geldikten sonra,
parçalanıp ayrılığa düşenler gibi olmayın.
İşte onlar için büyük bir azap vardır.»

(Allah doğru söyledi, inşaallah işitip itaat edenlerden oluruz).

ŞİMDİ DE NÜZÛL/İNDİRİLİŞ SEBEBİNE BİR GÖZ ATALIM [*]

Nüzûl (indiriliş) Sebebi: Azılı bir kindar olan yaşlı Musevi Şaş bin Kays, Evs ve Hazrec’ten oluşan bir topluluğa rastladı. Tatlı tatlı konuşuyorlardı: “Allah’a yemin ederim ki, onlar böyle toplândıkça bizim burada kalmamız mümkün olmaz” dedi. Bir Musevi gencine: “Haydi onların yanına git, Buas günü hatırlat, şiirler oku. Genç o işi yaptı. Topluluk galeyana geldi: “Haydi silahlarımızı alalım. Harre meydanında buluşalım” dediler. Meydanda saf saf oldular. Rasûl duymuştu. Koşarak geldi: “Allah Allah! Bu ne demek oluyor, ben aranızda bulunurken de mi cahiliyye davasını güdeceksiniz?” dedi, nasihat etti. Hepsi de silahını bıraktı. Ağlayarak birbirlerinin boynuna sarıldılar. Henüz Rasûl yerini terketmemişti ki, bu ayetler nazil oldu. Komplo sonuçsuz kaldı.
____________________________________
[*] “VE SÜNNET” adlı eserimizden alıntılanmıştır; Sh. 244-245. 

Kitap’ta olmayan şu yorumu bugün burada not olarak düşmek isterim;

~ «Maalesef bu ve benzeri komplolar; 14 asırdır Müslümanlar üzerinde birileri tarafından hep oynanagelmiştir. Daha, Peygamber (sav) aralarında iken böyle bir oyuna gelen Müslümanları düşündükçe; bugünün Müslümanım diyen insanımızın, böyle bir oyuna gelmelerinin kaçınılmazlığını düşünmek bile istemiyorum…»

Bu yazımızla bismillah deyip tanışmamıza vesile olsun, istedim.

Bir sonraki yazımızda görüşmek ve buluşmak üzere; sağlıcakla kalın.

Hep dualarımda olacaksınız güzel insanlar: Selam, sevgi ve saygılarımla.