Ankara, 1071 Malazgirt Zaferi’ni takip eden yıllardan itibaren bir sancağa merkez olmuştur.

Bugün modern bir başkent olan Ankara. 13 Ekim 1923 tarihinde kabul edilen bir kanunla Devlet Merkezi olmuştur.

Gittikleri yerlerde kendi kültürlerini koruyan ve geliştiren Oğuz Türkleri, yerleştikleri Ankara ve çevresinde adet, gelenek ve görenekleri yaşatmışlardır. Bu geleneklerden biri de ‘Seğmenlik Geleneği’dir.

Bugün Ankara’da seğmenlik geleneği birkaç dernek çatısı altında korunarak yürütülmektedir.

Efe, mecazi anlamda mert, cesur, kahraman, cengaver insan anlamına gelmektedir. Efeler fenalıktan kaçınan, iyiliği ve yardımı seven, kahraman, gözü pek, mert ve fedakar insanlardır. Bu karakterleriyle çevrelerinde saygınlık kazanmışlardır. Eskiden anne ve babalar yeni yetişen çocuklarını efelere teslim ederdi. Efeler küçük delikanlıların kötü yerlere alışmalarını önler; terbiyelerine, tutum ve davranışlarına dikkat ederler, onların büyüğünü sayan, küçüğünü koruyan, vatanına ve milletine yararlı insanlar olmaları için özen gösterirlerdi. Efeler arasında kendisini en fazla sevdirip saydıranlar “ Efe Başı” seçilirdi. Efe başları, efeleri düzenler ve idare ederlerdi. 15-16 yaşındaki delikanlı efelere Ankaralılar “ Yini Yitme” derlerdi.

Ankara uzun tarihi geçmişi içinde kendine has gelenekleri, sosyal düzeni ve folkloru ile, Anadolu’nun sönmeyen bağımsızlık ve özgürlük ateşini taşıyan insanların kentidir.Başkent olduktan sonra yeni baştan imar edilerek, kültür ve sanat kurumları ile donatılan Ankara, yalnız bir il, bölgesel bir merkez ve başkent değil, aynı zamanda cumhuriyetin sembolü ve ülkenin geleceğinin simgesidir. İnsanımızın, milli mücadeleyi ve cumhuriyeti tanıyabilmesi için Ankara’yı her yönüyle bilmesi gerekir.

Bugün örf, adet, an’a naneleriyle, tarihin derinlik ve karanlıklarına gömülüp giden bir şehir haline gelen Ankara maalesef her geçen gün varlığından, eskiliğinden bir parçası kopup, örfü, adeti, halkiyatı kaybolup, tükenip giden Ankara’dır.

Evliya Çelebi Ankaralıları “ Ankara ahalisi ankameşrep ve mesrur, hüsn’ü ahlak sahibi, garip dostudur, hayrat ve bereketi çok, nimetleri firevandır. Ankara ahalisinin an’analeri samur ferace; ulema, serapa sof ferace giyerler. Kadınları rengarenk sof ferace giyip gayet müeddibane gezerler. Dilberleri cihan narha, memduh’u alemdir.” diye tanımlamıştır.

Hoşçakalınız güzel Çubuk’un güzel insanları…