"Saygıdeğer bireyler, 5-7.Yaşlarındaki çocuklarınıza Engelleri anlatarak onların zararsız olduğunu ve asla hiçbir şekilde bir engelli bireyinin karşı bireye zarar vermeyeceğini öğretin."
 

Aksi takdirde bir topluma katılınca orada bulunan engelli kişinin ister istemez ani hareketinden korkabilir, tedirgin olabilir. Engelliler zihinsel engelli bile olmasa oturduğu yerden ani bir şekilde kalkmaya veya apalama şekiline gelmeye uğraşabilir ve buda karşıdaki bireyi ( Çocuğu ) Korkutabilir. Neden mi?
• Çocuk henüz çevresinde engelli bir birey görmemiş olabilir.
• Engelli bireyin yapmış olduğu ani hareketler çocuğu korkutabilir.
• Engelli bireyin kendini kontrol edemeyip yüksek sesle konuşması çocuğu ürketebilir.

( Herkes Birer Engelli Adayıdır. )

Saygıdeğer okurlarım, emin olun ki bu köşemde kaleme ne aldıysam hiçbiri hayal ürünü veya kurgu değildir hepsi gerçek hayattan kaleme alınmış olaylar hikayelerdir. Ben sizin huzurunuzda kendimden bahsedecek olursam, " Ben kendi kendime canım sıkılır bunalırsam neden engelli oldum keşke bende yürüseydim böyle böyle olurdu diyorum. " Ama aksi takdirde bir çocuk benden neden korktu diye isyan etmem üstelik anlayışlı karşılarım. Çünkü çocuk henüz çevresinde hiçbir Engelli görmemiş olabilir, şöyle bir örnek vermek isterim; " Herkes telefon veya arac kullanabiliyor demi? Fakat, telefon arızalanınca veya aracın bir yanı arıza verince ustaya götürmeyince hal oluyor mu? Olmuyor. " Yani demem o ki, bir birey çocuğuna bu aşıyı vermezse çocuk korkar ve her seferin de korkmaya devam eder. Siz değerli okuyucularıma ikinci bir örnek vermem gerekirse şöyle; " Yukarıda bahsettiğim gibi 5-7.Yaşlarındaki çocuklara Engelliler anlatılmadığı için korka bilirler ama mesela benim yeğenim doğumundan beri benim yanımda olduğu için vs Anneden, Babadan o bilgiyi aldığı için benden korkmuyor, benimle yeri geliyor her türlü oyunu oynuyor yeri geliyor benimle her türlü şımarıyor. " O yüzden ne olur çocuğunuza bu bilgileri vermekten, bunları anlatmaktan lütfen kaçınmayın!

( HİÇBİR ŞEKİLDE ALINGANLIK YAPMAMALIYIZ! )

Bin kez şahit oldum veya duydum bazen Engelliler alınganlık yapıyor duygusala bağlıyor, bazılarımız kendilerinden için şöyle düşünüyor; " Vay efendim bana neden meraklı gözlerle baktılar, hiç mi tekerlekli sandalyede oturan vs dolaşan görmediler. " İşte bu düşüncemiz kesinlikle çok yanlış, herkes her şeyi baka baka veya sora sora öğrenecektir.

Tabi ki hiçbir şey yaşamadan, başımıza gelmeden öğrenilmez ama yine de bir çocuğu temelden aşılamakta fayda var.

Bizler Engelliyiz diye her zaman hayatın kolaylıklarıyla karşılaşmaya biliriz bizlerde herkes gibi bazen zorluklarla karşılaşabiliriz, ve her zaman güllemeye biliriz.