Kadın düşünecek: -“’Beni Allah böyle yarattı. Oramı buramı ekrandaki kadınınkine benzetme şansım yok. Üstümü başımı, temiz ve bakımlı tutmaktan başkası elimden gelmez. Ben bu adamın karısı olmayı kabul ederek ona hayatımı, geleceğimi, ümitlerimi teslim ettim. Başka bir kapı aramadım. Bu adamın yemeğini pişiriyor, elbiselerini ütülüyor, evini temizliyor, çocuklarına bakıp büyütüyorum. Yatağını da yabancılardan koruyorum. Beni el üstünde tutması, evimin kapısı deyip moral ve güven vermesi gereken kocamın bana reva gördüğü bu mu? Ben bu adama nasıl güveneceğim? Geleceğimi nasıl emanet edeceğim? Ya bunca yıllık emeğimi sömürüp çalarak beni yarı yolda yüz üstü bırakırsa! Ya uçkurunun peşine takılıp giderse ben ne yaparım!’

Be adam, kadının kalbinden geçecek bu düşünceler vicdanını incitmeyecekse kendini o kadının yerine koy ve kocandan o lafları dinle bakalım ne hissedeceksin. Ya da o kadın televizyonun karşısında, kalın kaslı, etli butlu bir erkek çıkınca, “-kocalık öyle yan gelip yatmakla olmaz. Adama bak adama da, erkekliğin nasıl olacağını gör!” derse ne cevap vereceksin? Ağzına patlatır mısın? Senin ağzın da işte öyle patlatılmayı hak ediyor. Senin ağzından çıkan o söz senin şerefini ilahi huzurda öylesine iki paralık etti ki, aklın hayalin almaz. Melekler insan olsalar, tükürükleri altında boğulurdun. Tövbe etsen bile kıyamet günü ilahi huzurda o lafına mahcubiyetten yüzün kıpkırmızı olacak.

O beğendiğin kadında ne buldun? Görüntü! Yemeğini pişirmedi, ütünü yapmadı. Kim bilir yakınına sokulmaya çalışsan, seni adam yerine bile koymaz. Senin için çırpınan karın ise sana Allah’ın emanetidir. Sen sana verdiği kadının boyu posunu değil, Allah’ın yaratışını küçümsedin. Bir uçkur uğrunda bu kadar alçalmaya değer miydi? Zamanında beğenerek aldın. Şehvetine hâkim değilsen, bari dili tut. Kendi öz gemini batırıyorsun, kendine kıyıyorsun haberin yok.” Muhammed Bozdağ