Hayatta başımıza gelen her olay, Rabbimiz tarafından belirlenmiştir. Her Berat gecesi bir senelik vuku bulacak hadiseler yenilenmektedir. Ayağımıza batacak bir taş parçası, hatta ayakkabımızın bağının çözülmesi bile, o gün defterimize yazılmaktadır. Şimdi hal böyle olunca aklıma şu geliyor, çok sevdiğim, her defasında aklıma pranga yaptığım bir söz: Allah"ın kerih işi yoktur, Allah"ın kerihle işi yoktur.
Osmanlının son dönemleridir bahçesinde ot yolan adam, yerde bir (affınıza sığınarak bu kelimeyi değiştirerek b.k yerine mayıs demek istiyorum) mayıs böceği görür.
-Hey Allah"ım der, her mahluku yarattın da bu mayıs böceğini niye yarattın, kime ne faydası var?
Gel zaman git zaman bizim adam bir hastalığa tutulur ve her yerinde yaralar çıkar. Hangi tabibe gittiyse çare bulamaz.
En son bir Allah dostuna gider ve derdini anlatır. Durumu gören Allah dostu hemen derdinin çaresini söyler;
-Senin hastalığının tek çaresi mayıs sineğini kaynatıp suyunu içmendir.
Bir süre önce söylediği sözlerini hatırlar, ama çaresiz denileni yapar ve iyileşir.
Aradan yıllar geçer ve bizim adam bir gemiye biner. Bir süre sonra fırtına çıkar ve dalgalar gemiyi savurmaya başlar. Herkes can havliyle sağa-sola koşturur, kimisi canını kurtarmak için denize atlar. Bizim adam ise oturmuş bir köşeye kılını bile kımıldatmamaktadır. Bunu görenler be adam öyle duracağına bari Allah"a dua ette kurtulalım.
-Yoooo der bizim adam. Ben Allah"ın işine bir kere karıştım bana mayıs sineğini yedirdi, ben O"nun işine bir daha karışmam der.
Şimdi bu hikayeyi neden anlattım? Başımıza gelen her olayı Rabbimden bilmek. Başımıza gelen sıkıntılarda Rahman"a sığınmak. Ama isteksiz olmamak demek değil bu, elimizi kolumuzu bağlayıp beklemek değil. Şimdi başta söylediğim söz ne kadar doğru değil mi? Allah"ın kerih işi yoktur, Allah"ın kerihle işi yoktur.
Bir Hadis-i Kutsi"de Ben kulumun zannı üzereyim Artık dilediği gibi düşünsün buyuruyor Yüce Rabbimiz. Rahmetine sığınıyorsak, Rahmet bulacağızdır. Dualarımızın kabul olacağını umarak dua edersek emin olunki cevap bulacaktır.
Hayat planlamaya gelmiyor, bizim dışımızda bir kuvvet var çünkü bizi görüp gözeten. Benim bir dolu hesabım varken 4-5 yıla sığmayan, aniden ecel gelip kapımızı çalıveriyor. Bütün işler yarımken, daha yarınlarım beni beklerken Ama bir salise dahi yaşamak mümkün olmuyor. Ölüm, dünya yarınlarını yutuyor. O kadar çok şey yükledik ki yarınlara, yarınların can çekiştiğinin farkına varamadık. Bugünün, yarına açılan bir kapı olduğunu anlayamadık. Bugün yaptıklarımız yarın karşımızda bulacaklarımızdır.