Hz. Muhammet Mustafa (sav) cihan şümul bir Peygamberdir. Âlemlere rahmet olarak gönderildiği enbiya süresi ayet 107 de “Resulüm!) Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik” beyanı yer almaktadır.
İnsanlığın en büyük düşmanı cehalettir. O yüce Peygamberin zatına atfen, Allah’ın ilk emri (Oku) diye gelmiştir. Peygamber efendimiz (sav); zulmeti, sapıklığı, cehaleti, put perestliği kaldırmak için çalıştı ve insanlık âlemine mutluluk, saadet güneşi doğdu. İnsanlar hakiki mabudunu buldu. Fazilete, ilme, adalete, saadete, medeniyete giden yollarda, güzel örnekler sergiledi.
Kur’an-ı kerimde, Ahzab süresi 20. Ayette, Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak isteyenler için 0, Resulde mükemmel ve canlı örnekler olduğu yer almaktadır.
Bize düşen görev Ona olan sevgi ve duygularımızı üstün tutmak olmalıdır. Onun sevdiğini sevmek, yerdiğini yermek, her müslimanın, hatta her insanın vazifesi ve görevi olmalıdır. Çünkü; Peygamber efendimiz’in “Hatemennebiyyin” olduğu Ahazap süresi 40.ayette yer almaktadır. O, son peygamberdir ve bütün insanlara gönderilmiştir.
Peygamberleri inkâr edenlerin küfür bataklığında olduklarını Nisa süresi 150,151.ayetlerinden öğrenelim. “ Allah’ı ve Peygamberlerini inkâr edenler ve (inanma hususunda) Allah ile Peygamberlerini birbirinden ayırmak isteyip, bir kısmına iman ederiz ama bir kısmına inanmayız diyenler ve bunlar (iman ile küfür) arasında bir yol tutmak isteyenler yokmu; işte gerçekten kâfirler bunlardır. Ve biz kâfirlere alçaltıcı bir azab hazırlamışızdır.”
Peygamberimiz Hz. Muhammet Mustafa (sav)’i sevmek Rabbimizin emridir. Peygambersiz Allah’a ulaşılmaz ve onun rızası da kazanılamaz.
Bu doğrultuda kur’an-ı kerim, Ali İmran süresi ayet 31 “ (Resulüm!) deki: Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyunuz ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah son derece bağışlayıcı ve esirgeyendir.”
Hz.Muhammet Mustafa(sav)’a iman etmek, kur’an’ın emri olduğu gibi, zamanları itibariyle diğer peygamberlerinde Allah’ın elçileri olduklarına, inanma ve iman etmeleri yine kur’an’ın emridir. Bakara süresi ayet 285 “ Peygamber Rabbi tarafından kendisine indirilene, iman etti, müminlerde(iman ettiler)Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına, Peygamberlerine, iman ettiler. Allah’ın Peygamberlerinden hiç biri arasında ayırım yapmayız. İşittik, itaat ettik. Ey Rabbimiz affına sığındık! Dönüş sanadır. Dediler”
Ahzab süresi ayet 6 da“Peygamber (Hz. Muhammet Mutafa) (sav),müminlere kendi canlarından daha yakındır.” Beyanı yer almaktadır. Peygambersiz İslam olmaz ve peygamberi sevmeyene de mümin ve müsliman denilmez. Nisa süresi ayet 80 de “Kim Resüle itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur.”
Bu konuda Nabi ve Mehmet Akif Ersoy merhumların, şiirleriyle yazımımıza son verelim
“Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâdur buNazargâh-ı İlâhîdür makâm-ı Mustafâdur bu
Murâat-ı edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha
Metâf-ı kudsiyândır büsegâh-ı enbiyâdır bu.” Nabi.
“On dört asır evvel yine bir böyle geceydi
Kumdan ayın on dördü bir öksüz çıkıverdi
Lakin o ne hüsrandı ki hissetmedi gözler
Hâlbuki kaç bin senedir bekleşmedelerdi
Nerden görecekler göremezlerdi tabi
Bir kere zuhur ettiği çöl en sapa yerdi
Bir kere de ma'mure-i dünya ozamanlar
Buhranlar içindeydi bugünden de beterdi
Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta
Dişsiz mi bir insan onu kardeşleri yerdi
Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin
Salgındı bugün Şark'ı yıkan tefrika derdi
Derken büyüyüp kırkına gelmişti ki öksüz
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi
Bir nefhada kurtardı insanlığı o masum
Bir hamlede kayserleri kisraları serdi
Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi
Zulmün ki, zeval akılına gelmezdi, geberdi
Âlemlere rahmetti evet şer-i mübini
Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi
Dünya neye sahipse onun vergisidir hep
Medyun O'na cemiyeti medyun O'na ferdi
Medyundur o masuma bütün bir beşeriyyet
Ya Rab! Bizi mahşerde bu ikrar ile haşret”
Mehmet Akif Ersoy
Allah’a emanet olunuz.
Abdurrahim Somuncu
Emekli Müftü