Dediler ki: "Rabbimiz, mutsuzluğumuz bize karşı üstün geldi, biz sapan bir topluluk imişiz." (Mü'minun Suresi, 106)
Allah inkar edenleri,küfrü mutsuz olarak tarif ediyor bize Kuran’da. Mutsuzluğu imansızlığından veya zayıf imanlı olmasından kaynaklanıyor. İman ile mutluluk,neşe,sevinç orantılı olmuş oluyor. İnsan imanı oranında huzurlu, neşeli ve mutlu olabiliyor. Rabbimiz bizlere bu şekilde bildirmiş. Bu yüzden insan kendi kendisini bir hesaba çekmeli. Hayatına şöyle bir dışardan bakmalı. Ne kadar ümitvarım, Ne kadar neşeliyim, Ne kadar mutluyum diye….
Bir başka ayette de ; “Öyleyse kazandıklarının cezası olarak az gülsünler, çok ağlasınlar.” (Tevbe Suresi, 82) demektedir Rabbimiz. Şimdi üstüne bir de bu ayeti görüpte iyice düşünmeliyiz. İnkarcıların az gülmesini istiyor Allah. Biz neyiz peki. Müslüman değil mi ? Elhamdülillah Müslümanız tabiki. O halde biz inkarcılar gibi olmamalıyız. Müslüman alameti neymiş diye düşündüğümüzde Neşeli,sevinçli,dışa dönük ve mutlu bir insan gözümüzün önüne geliyor. Bu şekilde olmamızı istiyor Allah. Bunun için gayret göstermeliyiz o halde.
İnsan mutlu olmak için sebeplerin peşinde koşmalı. Neşeli sevinçli mutlu insanlarla arkadaşlık etmeli mesela. Gördüğü olayların güzel yanlarını gören hayırları bulabilen dostlar edinmeli. Kötümser olan, kötü telkinlerde bulunan kişilerden uzak durmalı mümkün mertebe. Bu tip insanlar kötü konuşup kötü telkinler yayarlar etraflarına. Hayata dair bir umutları olmadıkları için sevgiyi de bilmezler.Ne birini sevebilirler, ne de etraflarında samimi olarak onları seven bir tek insan bulunur.
Bazı Tv kanallarında çeşitli hocalar şöyle diyorlar ; “Müslüman çok gülmez. Çok gülmek kalbi yorar. Müslüman kederli bir ruh halinde olmalı. Müslüman bol bol ağlamalı.” Şimdi bunu gören kardeşlerimiz bir ikileme düşüyorlar. Bir yanda Kuran’da Rabbimizin bize verdiği öğütler. Diğer yandan uydurma bu sözler. Zaten insan bu tip hurafe bilgilere itibar ederse hayatı bir nevi Cehenneme dönüyor. Bunu etrafımızdaki insanlarda da rahatlıkla gözlemleyebiliyoruz. Müslümanın yüzünde iman sevinci, iman parıltısı olmalıdır. Allah’a teslim bir hayat yaşadığı için yaşadığı her an onun için bir şölen havasındadır. Yemek yer, şükreder, mutlu olur. Dışarı çıkar, gezer, spor yapar, Allah’ı anar neşelenir ve sevinçle dolar.Bir kuş görür, onun renklerini görür, hoşuna gider, hamd eder ve gene mutlu olur. Yaptığı her eylem onun için bir mutluluk olur artık. Allah bizlerin mutlu olmasını istemektedir. Bizim azabımızla ne yapsın Rabbimiz. Bizler için en güzelini istemektedir. İnsan bu yüzden Allah’ı dinlemeli, kendi kendisine zulm etmemelidir. Hayatının her anına neşeyi gülmeyi sevinci iman coşkusunu yaymalıdır. Allah’ın kendisini Müslüman olarak onurlandırdığının bilinciyle…..